няве́яны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
няве́яны |
няве́яная |
няве́янае |
няве́яныя |
| Р. |
няве́янага |
няве́янай няве́янае |
няве́янага |
няве́яных |
| Д. |
няве́янаму |
няве́янай |
няве́янаму |
няве́яным |
| В. |
няве́яны (неадуш.) няве́янага (адуш.) |
няве́яную |
няве́янае |
няве́яныя (неадуш.) няве́яных (адуш.) |
| Т. |
няве́яным |
няве́янай няве́янаю |
няве́яным |
няве́янымі |
| М. |
няве́яным |
няве́янай |
няве́яным |
няве́яных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няве́яны, ‑ая, ‑ае.
Не ачышчаны ад мякіны (пра збожжа).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
неве́янный с.-х. (машиной) неарфава́ны; (ручным способом) няве́яны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)