нырцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. нырцо́вы нырцо́вая нырцо́вае нырцо́выя
Р. нырцо́вага нырцо́вай
нырцо́вае		 нырцо́вага нырцо́вых
Д. нырцо́ваму нырцо́вай нырцо́ваму нырцо́вым
В. нырцо́вы (неадуш.)
нырцо́вага (адуш.)		 нырцо́вую нырцо́вае нырцо́выя (неадуш.)
нырцо́вых (адуш.)
Т. нырцо́вым нырцо́вай
нырцо́ваю		 нырцо́вым нырцо́вымі
М. нырцо́вым нырцо́вай нырцо́вым нырцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нырцо́вы нырко́вый;

~вая ка́чка — нырко́вая у́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нырцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нырца (у 3 знач.). Нырцовыя качкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нырэ́ц², -рца́, мн. -рцы́, -рцо́ў, м.

Вадаплаўная птушка сямейства качыных, якая здабывае сабе корм, ныраючы пад ваду.

|| прым. нырцо́вы, -ая, -ае.

Нырцовая качка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нырко́вы, см. нырцо́вы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)