ны́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ны́рачны ны́рачная ны́рачнае ны́рачныя
Р. ны́рачнага ны́рачнай
ны́рачнае		 ны́рачнага ны́рачных
Д. ны́рачнаму ны́рачнай ны́рачнаму ны́рачным
В. ны́рачны (неадуш.)
ны́рачнага (адуш.)		 ны́рачную ны́рачнае ны́рачныя (неадуш.)
ны́рачных (адуш.)
Т. ны́рачным ны́рачнай
ны́рачнаю		 ны́рачным ны́рачнымі
М. ны́рачным ны́рачнай ны́рачным ны́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ны́рачны анат. по́чечный;

○ ~ная лаха́нка — анат. по́чечная лоха́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ны́рачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нырак. Нырачныя сасуды. // Які ўтвараецца ў нырках. Нырачны камень.

•••

Нырачная лаханка гл. лаханка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ны́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Орган мочавыдзялення ў чалавека і пазваночных жывёл.

Запаленне нырак.

|| прым. ны́рачны, -ая, -ае.

Нырачныя сасуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́чечный​II анат. ны́рачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)