нувары́ш, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Чалавек з ніжэйшага саслоўя, які хутка разбагацеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нувары́ш

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нувары́ш нуварышы́
Р. нуварыша́ нуварышо́ў
Д. нуварышу́ нуварыша́м
В. нуварыша́ нуварышо́ў
Т. нуварышо́м нуварыша́мі
М. нуварышу́ нуварыша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нувары́ш м. нувори́ш

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нувори́ш книжн. нувары́ш, -ша́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)