ночно́й начны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сто́раж м. сто́рож;

начны́ с.ночно́й сто́рож

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́рак, -ку м.

1. мрак;

начны́ м.ночно́й мрак;

2. перен. (расстройство) помраче́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начны́ в разн. знач. ночно́й;

н. час — ночно́е вре́мя;

а́я трыво́га — ночна́я трево́га;

а́я зме́на — ночна́я сме́на;

н. матылёк — ночна́я ба́бочка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

це́мра ж.

1. мрак м., тьма, темнота́;

начна́я ц.ночно́й мрак; ночна́я тьма (темнота́);

2. перен. темнота́, тьма; неве́жество ср., неве́жественность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апаві́ць сов.

1. обви́ть; опу́тать;

сту́жка ~віла́ галаву́ дзяўчы́ны — ле́нта обвила́ го́лову де́вушки;

то́нкая павуці́нка ~віла́ траву́ — то́нкая паути́нка опу́тала (обвила́) траву́;

2. перен. оку́тать; обня́ть;

тума́н ~ві́ў лагчы́ну — тума́н оку́тал лощи́ну;

усё ~ві́ў начны́ змрок — всё оку́тал (о́бнял) ночно́й мрак;

лёгкі сум ~ві́ў сэ́рца — лёгкая грусть обняла́ се́рдце

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поко́й м.

1. спако́й, -ко́ю м., супако́й, -ко́ю м.; (тишина) цішыня́, -ні́ ж.;

те́ло в состоя́нии поко́я физ. це́ла ў ста́не спако́ю;

наруша́ть поко́й паруша́ць спако́й;

ночно́й поко́й (приро́ды) начны́ спако́й, начна́я цішыня́;

2. (отдых) спачы́н, -ну м., спачы́нак, -нку м.;

удали́ться на поко́й пайсці́ на спачы́нак;

3. (комната) уст. пако́й, -ко́я м.;

приёмный поко́й прыёмны пако́й;

не дава́ть поко́я не дава́ць спако́ю;

оста́вить в поко́е пакі́нуць у спако́і;

не име́ть поко́я не мець спако́ю;

не знать поко́я не ве́даць спако́ю;

ве́чный поко́й ве́чны спако́й.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пора́ ж. (период) пара́, -ры́ ж., час, род. ча́су м.;

весе́нняя пора́ веснава́я (вясе́нняя) пара́, веснавы́ (вясе́нні) час;

ночно́й поро́й у начну́ю пару́, у начны́ час, уначы́ (уно́чы, но́ччу);

пора́ обмоло́та час (пара́) малацьбы́;

в ле́тнюю по́ру у ле́тнюю пару́, у ле́тні час, уле́тку, ле́там;

ра́нняя пора́ чего́-л. ра́нняя пара́а́ннія часы́) чаго́е́будзь;

до по́здней поры́ да по́зняй пары́ (по́зняга ча́су);

поро́й паро́ю, ча́сам, часа́мі;

в поре́ у ро́сквіце;

на пе́рвых пора́х спача́тку, у пе́ршы(я) час(ы́);

в ту по́ру у той час, у ту́ю пару́;

в (об) э́ту по́ру у гэ́ту пару́, у гэ́ты час;

до сих пор а) (до этого времени) да гэ́тай пары́, да гэ́тага ча́су, дагэ́туль; б) (до этого места) дагэ́туль;

до тех пор да той пары́, да таго́ ча́су, дату́ль;

до каки́х (кото́рых) пор? да яко́га ча́су, да яко́й пары́, даку́ль?;

до поры́ до вре́мени да пары́ да ча́су;

с тех пор з той пары́, з тых часо́ў;

с той поры́ з той пары́, з таго́ ча́су;

с э́тих пор з гэ́тай пары́, з гэтых часо́ў;

с э́той поры́ з гэ́тай пары́, з гэ́тага ча́су;

с каки́х (кото́рых) пор? з якіх часо́ў, з яко́й пары́?;

с да́вних пор здаўна́, з да́ўняй пары́, з да́ўніх часо́ў;

в (са́мую) по́ру а) (во время) у час (у са́мы час), у пару́ (у са́мую пару́), своечасо́ва; б) (по размеру) якра́з, як па ме́рцы;

о сю по́ру уст. да гэ́тага ча́су, дагэ́туль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)