нота́ция​I (нравоучение) ната́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нота́ция​II спец. (система условных обозначений) ната́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ната́цыя I ж. нравоуче́ние ср., нота́ция

ната́цыя II ж., спец. нота́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ната́цыя ’павучэнне’ (Бір. Дзярж.), ’праборка’ (Бяльк.). Ст.-бел. нотация (нотацыя) ’заўвага’ (1617 г.) < ст.-польск. notacyja (з XVII ст.), з лац. notatio ’заўвага, ганьбаванне’ (Булыка, Лекс. запазыч., 57).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нравоуче́ние ср. (мораль) мара́ль, -лі ж.; (наставление) навуча́нне, -ння ср., павуча́нне, -ння ср.; (нотация) ната́цыя, -цыі ж.;

нравоуче́ние в ба́сне мара́ль у ба́йцы;

чита́ть нравоуче́ния чыта́ць ната́цыі (мара́ль);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)