Verbum

анлайнавы слоўнік

НОТ (нау́чная о́рганизация труда́) НАП (навуко́вая арганіза́цыя пра́цы).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́тніца ж. (библиотека нот) но́тница

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пюпі́тр, -а, мн. -ы, -аў. м.

Падстаўка для нот у выглядзе нахіленай рамкі, дошчачкі на ножцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гугено́ты, -аў, адз. -но́т, -а, м.

Французскія пратэстанты 16—17 стст., якіх праследавалі каталіцкая царква і ўрад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нотадрукава́нне, ‑я, н.

Друкаванне нот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ключ², -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (спец.).

Знак у пачатку нотнага радка, які вызначае вышыню нот.

Басовы к.

Скрыпічны к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нотадрука́рня, ‑і, ж.

Друкарня, якая займаецца друкаваннем нот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сальфе́джыа, нескл., н. (спец.).

1. Вакальнае практыкаванне — спяванне нот з вымаўленнем іх назваў.

2. Вучэбная дысцыпліна, прызначаная для развіцця музыкальнага слыху, голасу.

Два ўрокі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́та², -ы, ДМ но́це, мн. -ы, нот, ж.

Афіцыйны дыпламатычны зварот урада адной дзяржавы да другой.

Н. пратэсту.

○

Вербальная нота — дыпламатычная нота без подпісу, якая прыраўноўваецца да вуснай заявы.

|| прым. но́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)