но́гцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
но́гцік |
но́гцікі |
| Р. |
но́гціка |
но́гцікаў |
| Д. |
но́гціку |
но́гцікам |
| В. |
но́гцік |
но́гцікі |
| Т. |
но́гцікам |
но́гцікамі |
| М. |
но́гціку |
но́гціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
но́гцік м., уменьш. ногото́к;
◊ хло́пчык з н. — ма́льчик с па́льчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
но́гаць, -гця, мн. -гці, -гцяў, м.
Тое, што і пазногаць.
|| памянш. но́гцік, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. но́гцевы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хло́пчык м. ма́льчик;
◊ х. з но́гцік — ма́льчик с па́льчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́льчик уменьш.-ласк. па́льчык, -ка м.;
◊
ма́льчик с па́льчик хло́пчык з но́гцік;
па́льчики обли́жешь па́льчыкі аблі́жаш.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ногото́к уменьш.
1. но́гцік, -ка м., пазно́гцік, -ка м.;
2.;
ноготки́ чаще мн., бот. наго́ткі, -так, ед. наго́тка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)