Но́вікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Но́вікі
Р. Но́вікаў
Д. Но́вікам
В. Но́вікі
Т. Но́вікамі
М. Но́віках

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

напаўвае́нны, ‑ая, ‑ае.

Напалову, часткова ваенны. За сталом сядзелі людзі ў напаўваеннай форме. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атрупяне́лы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які страціў з перапуду самавалоданне; аслупянелы. [Стэфа] яшчэ некалькі хвілін стаяла атрупянелая. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шалахво́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Разм. неадабр. Легкадумны чалавек. Балбатуны і шалахвосты не імпанавалі Івану. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкла́двацца, ‑аецца; незак.

1. Прыгожа ўкладвацца (пра валасы). Светлыя валасы .. [Жана] выкладваліся хвалямі. Новікаў.

2. Зал. да выкладваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарыпе́ць, ‑піць; зак.

Пачаць рыпець. // Рыпнуць, прарыпець. У хаце зарыпелі масніцы, і на парог выйшаў мужчына. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іншакраі́нец, ‑нца, м.

Чужаземец, іншаземец. Першае, што заўважае іншакраінец, які ўступае на амерыканскую зямлю, — гэта рэклама. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зне́шнасць, ‑і, ж.

Вонкавы, знешні выгляд. Яшчэ і яшчэ раз апісалі знешнасць Іваноўскага: невысокі, з казлінай бародкай. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пагро́злівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пагрозлівага. Ніколі раней Аляксей не чуў такой пагрозлівасці і рашучасці ў голасе Сашы. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздражнёнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздражнёнага. — Мяне здзіўляе лёгкадумнасць гэтага маладога чалавека, — з раздражнёнасцю зазначыў Бывалы. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)