но́венькая

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. но́венькая но́венькія
Р. но́венькай но́венькіх
Д. но́венькай но́венькім
В. но́венькую но́венькіх
Т. но́венькай
но́венькаю
но́венькімі
М. но́венькай но́венькіх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

но́венькая в знач. сущ. но́венькая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́венькая сущ., разг. но́венькая, -кай ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́венькі, -ая, -ае (разм.).

1. Зусім новы (у 1 знач.).

Н. трактар.

2. у знач. наз. но́венькае, -ага, н. Навіна.

Што новенькага ў сям’і?

3. у знач. наз. но́венькі, -ага, м.; но́венькая, -ай, ж., мн. -ія, -іх. Навічок.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

но́венькі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. но́венькі но́венькая но́венькае но́венькія
Р. но́венькага но́венькай
но́венькае
но́венькага но́венькіх
Д. но́венькаму но́венькай но́венькаму но́венькім
В. но́венькі (неадуш.)
но́венькага (адуш.)
но́венькую но́венькае но́венькія (неадуш.)
но́венькіх (адуш.)
Т. но́венькім но́венькай
но́венькаю
но́венькім но́венькімі
М. но́венькім но́венькай но́венькім но́венькіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рычажо́к, ‑жка, м.

Памянш. да рычаг (у 2 знач.); маленькі рычаг. Гэта была пішучая машынка. Новенькая, з бліскучымі рычажкамі і клавішамі. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легкаву́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Разм. Легкавы аўтамабіль. Пад шкляны ганак канторкі ціха і лёгка падкаціла новенькая легкавушка. Адамчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

футбо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Спартыўная трыкатажная кашуля з адкладным каўняром. Новенькая зялёная футболка шчыльна аблягала.. шырокія плечы [юнака]. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахму́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Непагодлівы, змрочны, хмарны. Пахмурнае надвор’е. □ Халаднаваты, пахмурны ранак. Неба шэрае, паветра вільготнае. В. Вольскі. Ноч была цёмная, пахмурная. Асіпенка.

2. перан. Змрочны, невясёлы. Усюды заўважалі мы пахмурны настрой у людзей. Лынькоў. Дзён праз колькі новенькая [настаўніца] стала пахмурная. Янкоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шпако́ўня, ‑і, ж.

Жыллё для шпакоў у выглядзе невялікай будачкі, якая прымацоўваецца на доўгай жэрдцы або дрэве каля жылля. Новенькая беленькая шпакоўня ўзнеслася над яшчэ голымі кронамі невялічкага маладога садка. Дуброўскі. Кончыліся птушыныя спевы, а ў шпакоўнях і гнёздах аперыліся птушаняты. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)