но́венькая
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
| ж. |
- |
| Н. |
но́венькая |
но́венькія |
| Р. |
но́венькай |
но́венькіх |
| Д. |
но́венькай |
но́венькім |
| В. |
но́венькую |
но́венькіх |
| Т. |
но́венькай но́венькаю |
но́венькімі |
| М. |
но́венькай |
но́венькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
но́венькая в знач. сущ. но́венькая
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
но́венькая сущ., разг. но́венькая, -кай ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
но́венькі, -ая, -ае (разм.).
1. Зусім новы (у 1 знач.).
Н. трактар.
2. у знач. наз. но́венькае, -ага, н. Навіна.
Што новенькага ў сям’і?
3. у знач. наз. но́венькі, -ага, м.; но́венькая, -ай, ж., мн. -ія, -іх. Навічок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
но́венькі
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
но́венькі |
но́венькая |
но́венькае |
но́венькія |
| Р. |
но́венькага |
но́венькай но́венькае |
но́венькага |
но́венькіх |
| Д. |
но́венькаму |
но́венькай |
но́венькаму |
но́венькім |
| В. |
но́венькі (неадуш.) но́венькага (адуш.) |
но́венькую |
но́венькае |
но́венькія (неадуш.) но́венькіх (адуш.) |
| Т. |
но́венькім |
но́венькай но́венькаю |
но́венькім |
но́венькімі |
| М. |
но́венькім |
но́венькай |
но́венькім |
но́венькіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
рычажо́к, ‑жка, м.
Памянш. да рычаг (у 2 знач.); маленькі рычаг. Гэта была пішучая машынка. Новенькая, з бліскучымі рычажкамі і клавішамі. Жычка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
легкаву́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
Разм. Легкавы аўтамабіль. Пад шкляны ганак канторкі ціха і лёгка падкаціла новенькая легкавушка. Адамчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футбо́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.
Спартыўная трыкатажная кашуля з адкладным каўняром. Новенькая зялёная футболка шчыльна аблягала.. шырокія плечы [юнака]. Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пахму́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Непагодлівы, змрочны, хмарны. Пахмурнае надвор’е. □ Халаднаваты, пахмурны ранак. Неба шэрае, паветра вільготнае. В. Вольскі. Ноч была цёмная, пахмурная. Асіпенка.
2. перан. Змрочны, невясёлы. Усюды заўважалі мы пахмурны настрой у людзей. Лынькоў. Дзён праз колькі новенькая [настаўніца] стала пахмурная. Янкоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шпако́ўня, ‑і, ж.
Жыллё для шпакоў у выглядзе невялікай будачкі, якая прымацоўваецца на доўгай жэрдцы або дрэве каля жылля. Новенькая беленькая шпакоўня ўзнеслася над яшчэ голымі кронамі невялічкага маладога садка. Дуброўскі. Кончыліся птушыныя спевы, а ў шпакоўнях і гнёздах аперыліся птушаняты. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)