неўро́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
неўро́тык |
неўро́тыкі |
| Р. |
неўро́тыка |
неўро́тыкаў |
| Д. |
неўро́тыку |
неўро́тыкам |
| В. |
неўро́тыка |
неўро́тыкаў |
| Т. |
неўро́тыкам |
неўро́тыкамі |
| М. |
неўро́тыку |
неўро́тыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неўро́тык м., мед. невро́тик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
невро́тик мед. неўро́тык, -ка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)