нефелі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. нефелі́н
Р. нефелі́ну
Д. нефелі́ну
В. нефелі́н
Т. нефелі́нам
М. нефелі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нефелі́н, -ну м., мин. нефели́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нефелі́н, ‑у, м.

Мінерал шчолачных горных парод; ужываецца для ўгнаення і ў розных галінах вытворчасці.

[Ад. грэч. nephelē — воблака.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нефели́н мин. нефелі́н, -ну м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

базані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Горная парода чорнага колеру, якая мае базальтавы састаў, апрача таго ўтрымлівае нефелін.

[Грэч. busanitēs — прабірны камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)