несу́щий

1. прич. які́ (што) нясе́; які́ (што) выко́нвае; які́ (што) ро́біць; які́ (што) це́рпіць; які́ (што) зно́сіць; які́ (што) трыма́е, які́ (што) падтры́млівае; які́ (што) го́ніць; які́ (што) імчы́ць; які́ (што) вярзе́, які́ (што) пляву́згае; см. нести́​I 1—6, 8;

2. прил., техн. нясу́чы, апо́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падтры́мны спец. несу́щий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нясу́чы

1. прич. несу́щий;

2. прил., тех. несу́щий;

~чая пло́скасць — несу́щая пло́скость;

~чая канстру́кцыя — несу́щая констру́кция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

апо́рны

1. тех. опо́рный; несу́щий;

2. (являющийся исходной базой) опо́рный;

а. пункт — опо́рный пункт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сторожево́й

1. прил. (несущий охрану) вартавы́;

сторожево́е су́дно вартаво́е су́дна;

2. прил. (связанный с несением охраны) вартавы́, вартаўні́чы;

сторожево́е охране́ние вартава́я (вартаўні́чая) ахо́ва;

3. сущ. (тот, кто охраняет) вартавы́, -во́га м., вартаўні́к, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)