нерэі́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. нерэі́да нерэі́ды
Р. нерэі́ды нерэі́д
Д. нерэі́дзе нерэі́дам
В. нерэі́ду нерэі́д
Т. нерэі́дай
нерэі́даю		 нерэі́дамі
М. нерэі́дзе нерэі́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нерэі́да ж.

1. миф. нереи́да;

2. мн., зоол. нереи́ды

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нерэі́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі — марская німфа, адна з дачок бога мора Нерэя.

2. Спец. Кольчаты марскі чарвяк.

[Грэч. Nērēis — дачка Нерэя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нереи́да миф., зоол. нерэі́да, -ды ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)