не́рпа, -ы, мн. -ы, нерп і -аў, ж.

Ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства цюленяў.

Паляваць на нерпаў.

|| прым. не́рпавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́рпа

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. не́рпа не́рпы
Р. не́рпы не́рп
не́рпаў
Д. не́рпе не́рпам
В. не́рпу не́рп
не́рпаў
Т. не́рпай
не́рпаю		 не́рпамі
М. не́рпе не́рпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

не́рпа ж., зоол. не́рпа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́рпа зоол. не́рпа, -пы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

не́рпа, ‑ы, ж.

Ластаногая млекакормячая жывёліна сямейства цюленяў. Адзін чалавек жыў ад нашага горада далёка-далёка, на поўначы. Лавіў там рыбу, паляваў на нерпаў. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)