не́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
не́рка |
не́ркі |
| Р. |
не́ркі |
не́рак |
| Д. |
не́рцы |
не́ркам |
| В. |
не́рку |
не́рак |
| Т. |
не́ркай
не́ркаю |
не́ркамі |
| М. |
не́рцы |
не́рках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
не́рка зоол. не́рка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
не́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Рыба сямейства ціхаакіянскіх ласосяў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)