назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| нерво́знасці | |
| нерво́знасці | |
| нерво́знасцю | |
| нерво́знасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| нерво́знасці | |
| нерво́знасці | |
| нерво́знасцю | |
| нерво́знасці |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Уласцівасць і стан нервознага; хваравітая раздражненасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерво́зны, -ая, -ае.
1. Хваравіта раздражняльны; які мае павышаную ўзбуджальнасць.
2. Звязаны з раздражненнем, які выражае
3. Неспакойны, трывожны.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
псіхава́ць, псіху́ю, псіху́еш, псіху́е; псіху́й;
Траціць псіхічную раўнавагу; праяўляць
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сту́занасць, ‑і,
Стан стузанага; павышаная
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерво́зность нерво́васць, -ці
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
псіхава́ць, псіхую, псіхуеш, псіхуе;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нерво́зны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае павышаную ўзбуджальнасць.
2. Звязаны з раздражненнем, узбуджанасцю нерваў.
3. Неспакойны, трывожны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)