непіту́шчы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непіту́шчы непіту́шчая непіту́шчае непіту́шчыя
Р. непіту́шчага непіту́шчай
непіту́шчае		 непіту́шчага непіту́шчых
Д. непіту́шчаму непіту́шчай непіту́шчаму непіту́шчым
В. непіту́шчы (неадуш.)
непіту́шчага (адуш.)		 непіту́шчую непіту́шчае непіту́шчыя (неадуш.)
непіту́шчых (адуш.)
Т. непіту́шчым непіту́шчай
непіту́шчаю		 непіту́шчым непіту́шчымі
М. непіту́шчым непіту́шчай непіту́шчым непіту́шчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непіту́шчы разг.

1. прил. непью́щий;

2. в знач. сущ. непью́щий, тре́звенник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непью́щий прил. непіту́шчы;

быть непью́щим быць непіту́шчым;

он челове́к непью́щий ён чалаве́к непіту́шчы, ён не п’е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тре́звенник разг. непіту́шчы, -шчага м.;

быть тре́звенником быць непіту́шчым, не піць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)