непрыту́шаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыту́шаны |
непрыту́шаная |
непрыту́шанае |
непрыту́шаныя |
| Р. |
непрыту́шанага |
непрыту́шанай
непрыту́шанае |
непрыту́шанага |
непрыту́шаных |
| Д. |
непрыту́шанаму |
непрыту́шанай |
непрыту́шанаму |
непрыту́шаным |
| В. |
непрыту́шаны (неадуш.)
непрыту́шанага (адуш.) |
непрыту́шаную |
непрыту́шанае |
непрыту́шаныя (неадуш.)
непрыту́шаных (адуш.) |
| Т. |
непрыту́шаным |
непрыту́шанай
непрыту́шанаю |
непрыту́шаным |
непрыту́шанымі |
| М. |
непрыту́шаным |
непрыту́шанай |
непрыту́шаным |
непрыту́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
непрыту́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непрыту́шаны |
непрыту́шаная |
непрыту́шанае |
непрыту́шаныя |
| Р. |
непрыту́шанага |
непрыту́шанай
непрыту́шанае |
непрыту́шанага |
непрыту́шаных |
| Д. |
непрыту́шанаму |
непрыту́шанай |
непрыту́шанаму |
непрыту́шаным |
| В. |
непрыту́шаны (неадуш.)
непрыту́шанага (адуш.) |
непрыту́шаную |
непрыту́шанае |
непрыту́шаныя (неадуш.)
непрыту́шаных (адуш.) |
| Т. |
непрыту́шаным |
непрыту́шанай
непрыту́шанаю |
непрыту́шаным |
непрыту́шанымі |
| М. |
непрыту́шаным |
непрыту́шанай |
непрыту́шаным |
непрыту́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)