непрала́зны, -ая, -ае (разм.).

Такі, праз які немагчыма або цяжка прайсці, прабрацца.

Непралазная багна.

|| наз. непрала́знасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрала́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непрала́зны непрала́зная непрала́знае непрала́зныя
Р. непрала́знага непрала́знай
непрала́знае		 непрала́знага непрала́зных
Д. непрала́знаму непрала́знай непрала́знаму непрала́зным
В. непрала́зны (неадуш.)
непрала́знага (адуш.)		 непрала́зную непрала́знае непрала́зныя (неадуш.)
непрала́зных (адуш.)
Т. непрала́зным непрала́знай
непрала́знаю		 непрала́зным непрала́знымі
М. непрала́зным непрала́знай непрала́зным непрала́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непрала́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непрала́зны непрала́зная непрала́знае непрала́зныя
Р. непрала́знага непрала́знай
непрала́знае		 непрала́знага непрала́зных
Д. непрала́знаму непрала́знай непрала́знаму непрала́зным
В. непрала́зны (неадуш.)
непрала́знага (адуш.)		 непрала́зную непрала́знае непрала́зныя (неадуш.)
непрала́зных (адуш.)
Т. непрала́зным непрала́знай
непрала́знаю		 непрала́зным непрала́знымі
М. непрала́зным непрала́знай непрала́зным непрала́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непрала́зны непрола́зный, невыла́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непрала́зны, ‑ая, ‑ае.

Такі, праз які немагчыма або цяжка прайсці, прабрацца. Непралазная дрыгва раскінулася на дзесяткі кіламетраў. В. Вольскі. Самазвал ірвануўся ўперад, але, праехаўшы некалькі метраў, споўз з дарогі і засеў у непралазнай гразі. Лукша. Сядзіба Васіля ўпіралася ў самы хмызняк, што цягнуўся тут жа густой непралазнай сцяной. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гушча́р, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Густы ўчастак лесу.

Непралазны г.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непрола́зный разг. непрала́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невыла́зный разг. невыла́зны, непрала́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гушчэ́ча, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і гушчар. Пад ялінай непралазны падлесак: маладыя елкі, хвойкі, густы арэшнік ды дубовыя кусты па адхону, аж да самай вады, да лазовай гушчэчы. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гушча́р, ‑у, м.

Густы ўчастак лесу. Непралазны гушчар. □ Загудзеў гушчар высозны — Беразняк, дубы і сосны, ліпы, ясені, яліны, Явары, кляны, асіны. Муравейка. // Густы зараснік чаго‑н. У чарацяным гушчары шчабеча ды шастае нейкая птушыная дробязь. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)