непа́лка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. непа́лка непа́лкі
Р. непа́лкі непа́лак
Д. непа́лцы непа́лкам
В. непа́лку непа́лак
Т. непа́лкай
непа́лкаю		 непа́лкамі
М. непа́лцы непа́лках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непа́лка непа́лка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непа́лка,

гл. непальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непа́льцы, ‑аў; адз. непалец, ‑льца, м.; непалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. непалкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Непала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)