непа́лец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. непа́лец непа́льцы
Р. непа́льца непа́льцаў
Д. непа́льцу непа́льцам
В. непа́льца непа́льцаў
Т. непа́льцам непа́льцамі
М. непа́льцу непа́льцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непа́лец непа́лец, -льца м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непа́лец,

гл. непальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непа́льцы, ‑аў; адз. непалец, ‑льца, м.; непалка, ‑і, ДМ ‑лцы; мн. непалкі, ‑лак; ж.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва Непала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)