непакара́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непакара́ны непакара́ная непакара́нае непакара́ныя
Р. непакара́нага непакара́най
непакара́нае		 непакара́нага непакара́ных
Д. непакара́наму непакара́най непакара́наму непакара́ным
В. непакара́ны (неадуш.)
непакара́нага (адуш.)		 непакара́ную непакара́нае непакара́ныя (неадуш.)
непакара́ных (адуш.)
Т. непакара́ным непакара́най
непакара́наю		 непакара́ным непакара́нымі
М. непакара́ным непакара́най непакара́ным непакара́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непакара́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непакара́ны непакара́ная непакара́нае непакара́ныя
Р. непакара́нага непакара́най
непакара́нае		 непакара́нага непакара́ных
Д. непакара́наму непакара́най непакара́наму непакара́ным
В. непакара́ны (неадуш.)
непакара́нага (адуш.)		 непакара́ную непакара́нае непакара́ныя (неадуш.)
непакара́ных (адуш.)
Т. непакара́ным непакара́най
непакара́наю		 непакара́ным непакара́нымі
М. непакара́ным непакара́най непакара́ным непакара́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непакара́ны ненака́занный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненака́занный непакара́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

беспакара́ны, -ая, -ае.

Які астаўся непакараны, не атрымаў пакарання.

Беспакаранае злачынства.

Прайсці беспакарана (прысл.).

|| наз. беспакара́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспакара́ны, ‑ая, ‑ае.

Які не атрымаў пакарання, астаўся непакараны. Беспакаранае злачынства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непако́раны, ‑ая, ‑ае.

Такі, якога не пакарылі; які застаўся незалежным. Непакараны народ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)