непазна́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непазна́чаны |
непазна́чаная |
непазна́чанае |
непазна́чаныя |
| Р. |
непазна́чанага |
непазна́чанай
непазна́чанае |
непазна́чанага |
непазна́чаных |
| Д. |
непазна́чанаму |
непазна́чанай |
непазна́чанаму |
непазна́чаным |
| В. |
непазна́чаны (неадуш.)
непазна́чанага (адуш.) |
непазна́чаную |
непазна́чанае |
непазна́чаныя (неадуш.)
непазна́чаных (адуш.) |
| Т. |
непазна́чаным |
непазна́чанай
непазна́чанаю |
непазна́чаным |
непазна́чанымі |
| М. |
непазна́чаным |
непазна́чанай |
непазна́чаным |
непазна́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
непазна́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
непазна́чаны |
непазна́чаная |
непазна́чанае |
непазна́чаныя |
| Р. |
непазна́чанага |
непазна́чанай
непазна́чанае |
непазна́чанага |
непазна́чаных |
| Д. |
непазна́чанаму |
непазна́чанай |
непазна́чанаму |
непазна́чаным |
| В. |
непазна́чаны (неадуш.)
непазна́чанага (адуш.) |
непазна́чаную |
непазна́чанае |
непазна́чаныя (неадуш.)
непазна́чаных (адуш.) |
| Т. |
непазна́чаным |
непазна́чанай
непазна́чанаю |
непазна́чаным |
непазна́чанымі |
| М. |
непазна́чаным |
непазна́чанай |
непазна́чаным |
непазна́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
непазна́чаны необозна́ченный, непоме́ченный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
необозна́ченный неабазна́чаны; непазна́чаны, непаме́чаны; неадзна́чаны; см. обозна́чить.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)