непазна́ны, -ая, -ае.

1. Такі, які яшчэ не вывучаны.

Непазнаныя стыхійныя сілы.

2. Такі, якога не пазналі, не апазналі.

|| наз. непазна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непазна́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непазна́ны непазна́ная непазна́нае непазна́ныя
Р. непазна́нага непазна́най
непазна́нае		 непазна́нага непазна́ных
Д. непазна́наму непазна́най непазна́наму непазна́ным
В. непазна́ны (неадуш.)
непазна́нага (адуш.)		 непазна́ную непазна́нае непазна́ныя (неадуш.)
непазна́ных (адуш.)
Т. непазна́ным непазна́най
непазна́наю		 непазна́ным непазна́нымі
М. непазна́ным непазна́най непазна́ным непазна́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непазна́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. непазна́ны непазна́ная непазна́нае непазна́ныя
Р. непазна́нага непазна́най
непазна́нае		 непазна́нага непазна́ных
Д. непазна́наму непазна́най непазна́наму непазна́ным
В. непазна́ны (неадуш.)
непазна́нага (адуш.)		 непазна́ную непазна́нае непазна́ныя (неадуш.)
непазна́ных (адуш.)
Т. непазна́ным непазна́най
непазна́наю		 непазна́ным непазна́нымі
М. непазна́ным непазна́най непазна́ным непазна́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

непазна́ны

1. непо́знанный;

2. неопо́знанный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непазна́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, які яшчэ не вывучаны. Непазнаныя законы прыроды. / у знач. наз. непазна́нае, ‑ага, н. [Прафесар] непрыкметна кантралюе думкі, накіроўваючы іх туды, дзе пачынаецца яшчэ непазнанае ім, дзе блукае ён штодня са сваімі шуканнямі. Галавач.

2. Такі, якога не пазналі, не апазналі. Разумней за ўсё было б .. [Алесю] кінуць гэтую вёску і непазнаным паехаць назад. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непо́знанный непазна́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́дкавы, -ая, -ае.

Незразумелы, непазнаны, таямнічы.

Загадкавая з’ява.

Загадкава (прысл.) паводзіць сябе.

|| наз. зага́дкавасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зага́дкавы, ‑ая, ‑ае.

Незразумелы, непазнаны, таямнічы. Загадкавы чалавек. Загадкавыя паводзіны. □ Загадкавая ўсмешка даўно сышла з начальніцкага твару, пасур’ёзнеў ён, нахмурыўся. Лынькоў. Гэта былі ўжо не кусты і не дрэўцы, а загадкавыя белыя здані, ні на, што не падобныя. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)