ненакры́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ненакры́ты ненакры́тая ненакры́тае ненакры́тыя
Р. ненакры́тага ненакры́тай
ненакры́тае		 ненакры́тага ненакры́тых
Д. ненакры́таму ненакры́тай ненакры́таму ненакры́тым
В. ненакры́ты (неадуш.)
ненакры́тага (адуш.)		 ненакры́тую ненакры́тае ненакры́тыя (неадуш.)
ненакры́тых (адуш.)
Т. ненакры́тым ненакры́тай
ненакры́таю		 ненакры́тым ненакры́тымі
М. ненакры́тым ненакры́тай ненакры́тым ненакры́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ненакры́ты непокры́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ненакры́ты, ‑ая, ‑ае.

Які не закрыты, не пакрыты чым‑н. зверху. Уздоўж пакойчыка ненакрыты даўгаваты стол, вакол стала гнутыя венскія крэслы. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрака́т, прысл.

У часовае карыстанне за плату. Уздоўж пакойчыка ненакрыты даўгаваты стол, вакол стала гнутыя венскія крэслы, што былі ўзяты напракат з рэстаранчыка паблізу. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непокры́тый (незакрытый) ненакры́ты; непакры́ты; (некрытый) някры́ты;

непокры́тый стака́н ненакры́тая шкля́нка;

непокры́тая голова́ непакры́тая галава́;

непокры́тая изба́ някры́тая ха́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)