немета́лы, ‑аў; адз. неметал, ‑у, м.

Хімічныя элементы, якім не характэрны ўласцівасці металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

немета́л

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. немета́л немета́лы
Р. немета́лу немета́лаў
Д. немета́лу немета́лам
В. немета́л немета́лы
Т. немета́лам немета́ламі
М. немета́ле немета́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)