некро́паль, -я, мн. -і, -яў, м.

Могілкі, на якіх пахаваны славутыя людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некро́паль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. некро́паль некро́палі
Р. некро́паля некро́паляў
Д. некро́палю некро́палям
В. некро́паль некро́палі
Т. некро́палем некро́палямі
М. некро́палі некро́палях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

некро́паль м. некро́поль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некро́паль, ‑я, м.

1. У краінах Старажытнага Усходу і антычным свеце — вялікі могільнік.

2. Могілкі, на якіх пахаваны славутыя людзі. Некропаль Аляксандра-Неўскай лаўры ў Ленінградзе.

[Ад грэч. nekrós — мёртвы і pólis — горад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некро́поль некро́паль, -ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)