некрало́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. некрало́г некрало́гі
Р. некрало́га некрало́гаў
Д. некрало́гу некрало́гам
В. некрало́г некрало́гі
Т. некрало́гам некрало́гамі
М. некрало́гу некрало́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

некрало́г, -а, мн. -і, -аў, м.

Афіцыйнае паведамленне ў сувязі са смерцю каго-н. з кароткай характарыстыкай яго жыцця і дзейнасці.

|| прым. некралагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

некрало́г м. некроло́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

некрало́г, ‑а, м.

Артыкул, прысвечаны памёршаму, з характарыстыкай яго жыцця і дзейнасці. Упершыню імя Купалы стаяла не пад вершам, не пад заклікам, яно было абведзена няўмольнай чорнай рамкай. Радкі некралога плылі перад вачыма, блыталіся, мяняліся месцамі. Лужанін.

[Ад грэч. nekrós — мёртвы і lógos — слова.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некроло́г некрало́г, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)