нейтры́нны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
нейтры́нны |
нейтры́нная |
нейтры́ннае |
нейтры́нныя |
| Р. |
нейтры́ннага |
нейтры́ннай
нейтры́ннае |
нейтры́ннага |
нейтры́нных |
| Д. |
нейтры́ннаму |
нейтры́ннай |
нейтры́ннаму |
нейтры́нным |
| В. |
нейтры́нны (неадуш.)
нейтры́ннага (адуш.) |
нейтры́нную |
нейтры́ннае |
нейтры́нныя (неадуш.)
нейтры́нных (адуш.) |
| Т. |
нейтры́нным |
нейтры́ннай
нейтры́ннаю |
нейтры́нным |
нейтры́ннымі |
| М. |
нейтры́нным |
нейтры́ннай |
нейтры́нным |
нейтры́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нейтры́нны нейтри́нный;
○ ~ная астрано́мія — нейтри́нная астроно́мия
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нейтры́на, нескл., н. (спец.).
Стабільная электрычна нейтральная элементарная часціца з масай, роўнай ці блізкай да нуля.
|| прым. нейтры́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)