нейтры́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз.
Н. нейтры́на
Р. нейтры́на
Д. нейтры́на
В. нейтры́на
Т. нейтры́на
М. нейтры́на

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нейтры́на, нескл., н. (спец.).

Стабільная электрычна нейтральная элементарная часціца з масай, роўнай ці блізкай да нуля.

|| прым. нейтры́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нейтры́на ср., нескл., физ. нейтри́но

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нейтры́на, ‑а, н.

Спец. Стабільная электрычка нейтральная элементарная часцінка.

[Іт. neutrino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтри́но физ. нейтры́на нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)