нейтра́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нейтра́л нейтра́лы
Р. нейтра́ла нейтра́лаў
Д. нейтра́лу нейтра́лам
В. нейтра́ла нейтра́лаў
Т. нейтра́лам нейтра́ламі
М. нейтра́ле нейтра́лах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нейтра́л, ‑а, м.

Разм. Прыхільнік нейтралітэту, неўмяшання ў што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)