незару́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незару́чаны |
незару́чаная |
незару́чанае |
незару́чаныя |
| Р. |
незару́чанага |
незару́чанай незару́чанае |
незару́чанага |
незару́чаных |
| Д. |
незару́чанаму |
незару́чанай |
незару́чанаму |
незару́чаным |
| В. |
незару́чаны (неадуш.) незару́чанага (адуш.) |
незару́чаную |
незару́чанае |
незару́чаныя (неадуш.) незару́чаных (адуш.) |
| Т. |
незару́чаным |
незару́чанай незару́чанаю |
незару́чаным |
незару́чанымі |
| М. |
незару́чаным |
незару́чанай |
незару́чаным |
незару́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
незару́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незару́чаны |
незару́чаная |
незару́чанае |
незару́чаныя |
| Р. |
незару́чанага |
незару́чанай незару́чанае |
незару́чанага |
незару́чаных |
| Д. |
незару́чанаму |
незару́чанай |
незару́чанаму |
незару́чаным |
| В. |
незару́чаны (неадуш.) незару́чанага (адуш.) |
незару́чаную |
незару́чанае |
незару́чаныя (неадуш.) незару́чаных (адуш.) |
| Т. |
незару́чаным |
незару́чанай незару́чанаю |
незару́чаным |
незару́чанымі |
| М. |
незару́чаным |
незару́чанай |
незару́чаным |
незару́чаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
незару́чаны необручённый; непомо́лвленный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)