незамкну́ты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незамкну́ты |
незамкну́тая |
незамкну́тае |
незамкну́тыя |
| Р. |
незамкну́тага |
незамкну́тай
незамкну́тае |
незамкну́тага |
незамкну́тых |
| Д. |
незамкну́таму |
незамкну́тай |
незамкну́таму |
незамкну́тым |
| В. |
незамкну́ты (неадуш.)
незамкну́тага (адуш.) |
незамкну́тую |
незамкну́тае |
незамкну́тыя (неадуш.)
незамкну́тых (адуш.) |
| Т. |
незамкну́тым |
незамкну́тай
незамкну́таю |
незамкну́тым |
незамкну́тымі |
| М. |
незамкну́тым |
незамкну́тай |
незамкну́тым |
незамкну́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
незамкну́ты, см. незамкнёны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паліго́н, ‑а, м.
1. Участак мясцовасці, спецыяльна абсталяваны для трэніровачнай стральбы і выпрабавання баявой тэхнікі. Артылерыйскі палігон. Танкавы палігон. □ — Сёння мы будзем страляць па наземных цэлях на палігоне, — гаворыць камандзір. «Маладосць».
2. У будаўнічай справе — адкрытая пляцоўка, на якой вырабляюцца жалезабетонныя канструкцыі і дэталі. Тут закладваюцца дзесяткі заводаў будаўнічых матэрыялаў: палігоны жалезабетонных канструкцый, магутныя растворныя вузлы.. Грахоўскі.
3. Спец. Тое, што і многавугольнік (замкнуты або незамкнуты). // Замкнуты і незамкнуты многавугольнік на мясцовасці і на плане.
[Ад грэч. polý — многа і gōnia — вугал.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)