незале́жны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незале́жны |
незале́жная |
незале́жнае |
незале́жныя |
| Р. |
незале́жнага |
незале́жнай незале́жнае |
незале́жнага |
незале́жных |
| Д. |
незале́жнаму |
незале́жнай |
незале́жнаму |
незале́жным |
| В. |
незале́жны (неадуш.) незале́жнага (адуш.) |
незале́жную |
незале́жнае |
незале́жныя (неадуш.) незале́жных (адуш.) |
| Т. |
незале́жным |
незале́жнай незале́жнаю |
незале́жным |
незале́жнымі |
| М. |
незале́жным |
незале́жнай |
незале́жным |
незале́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
незале́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
незале́жны |
незале́жная |
незале́жнае |
незале́жныя |
| Р. |
незале́жнага |
незале́жнай незале́жнае |
незале́жнага |
незале́жных |
| Д. |
незале́жнаму |
незале́жнай |
незале́жнаму |
незале́жным |
| В. |
незале́жны (неадуш.) незале́жнага (адуш.) |
незале́жную |
незале́жнае |
незале́жныя (неадуш.) незале́жных (адуш.) |
| Т. |
незале́жным |
незале́жнай незале́жнаю |
незале́жным |
незале́жнымі |
| М. |
незале́жным |
незале́жнай |
незале́жным |
незале́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карэля́тар, ‑а, м.
Прыбор для аўтаматычнага вылічэння ўзаемнай сувязі незалежных працэсаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плюралі́зм, -у, м.
1. Філасофскае вучэнне, згодна з якім існуюць некалькі (або мноства) незалежных духоўных пачаткаў быцця (спец.).
2. Разнастайнасць поглядаў, ідэй, форм дзейнасці (кніжн.).
П. думак.
|| прым. плюралісты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
садру́жнасць, -і, ж.
1. Узаемная дружба, сяброўскае яднанне.
С. народаў.
Салдацкая с.
2. Аб’яднанне каго-, чаго-н. на аснове агульных інтарэсаў, поглядаў, дружбы.
С. пісьменнікаў.
С. мастакоў.
3. Дзяржаўнае аб’яднанне.
Садружнасць Незалежных Дзяржаў (СНД).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
незави́сящий незале́жны;
по незави́сящим обстоя́тельствам па незале́жных акалі́чнасцях.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
СНГ (Сою́з Незави́симых Госуда́рств) СНД (Саю́з Незале́жных Дзяржа́ў).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Содру́жество Незави́симых Госуда́рств (СНГ) Садру́жнасць Незале́жных Дзяржа́ў (СНД).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плюралі́зм, ‑у, м.
Ідэалістычны філасофскі погляд, паводле якога свет складаецца з мноства самастойных і незалежных адна ад адной сутнасцей.
[Ад лац. pluralis — множны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
СНД м. (Саю́з Незале́жных Дзяржа́ў) СНГ (Сою́з Незави́симых Госуда́рств)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)