недачува́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. недачува́ю недачува́ем
2-я ас. недачува́еш недачува́еце
3-я ас. недачува́е недачува́юць
Прошлы час
м. недачува́ў недачува́лі
ж. недачува́ла
н. недачува́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час недачува́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недачува́ць несов., разг. пло́хо слы́шать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недачува́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Дрэнна чуць, быць глухаватым. Стары.. адкашляўся. — Здароў, здароў, дачка. Сядай.. бліжэй да мяне, а то я ўжо недачуваю. Шамякін. Мікіта, як некалі і бацька яго, недачуваў на адно вуха. Чыгрынаў.

2. Незак. да недачуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прослу́шивать несов.

1. праслу́хваць, праслухо́ўваць; (выслушивать) выслу́хваць, выслухо́ўваць;

2. (не слышать) праслу́хваць, праслухо́ўваць, недачува́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недачу́ць I сов.

1. недослы́шать;

2. (не услышать) прослу́шать;

◊ глухі́ ~чу́е, дык прыло́жыць — погов. глухо́й недослы́шит, так приба́вит

недачу́ць II несов., см. недачува́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)