недахо́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. недахо́дны недахо́дная недахо́днае недахо́дныя
Р. недахо́днага недахо́днай
недахо́днае		 недахо́днага недахо́дных
Д. недахо́днаму недахо́днай недахо́днаму недахо́дным
В. недахо́дны (неадуш.)
недахо́днага (адуш.)		 недахо́дную недахо́днае недахо́дныя (неадуш.)
недахо́дных (адуш.)
Т. недахо́дным недахо́днай
недахо́днаю		 недахо́дным недахо́днымі
М. недахо́дным недахо́днай недахо́дным недахо́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недахо́дны недохо́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Які не дае даходу; непрыбытковы. Недаходная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недохо́дный недахо́дны; (неприбыльный) непрыбытко́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)