недарэ́чы

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
недарэ́чы - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недарэ́чы.

1. прысл. Не ў час; не да месца.

Выступленне н.

2. у знач. вык. Не адпавядае абставінам.

Гэта паездка была н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

недарэ́чы нареч.

1. неуме́стно, некста́ти, не к ме́сту; невпопа́д;

2. неле́по, несура́зно, несообра́зно; бессмы́сленно; глу́по

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недарэ́чы, прысл.

1. прысл. Не ў час, у непадыходзячы момант. Часамі аўтар недарэчы карыстаецца прыёмамі фельетона і памфлета. Кучар. // Не да месца; недарэчна. Недарэчы блішчала белая эмалевая дошчачка — «Не парушаць цішыні». Мележ.

2. у знач. вык. Не адпавядае абставінам. — Хопіць табе... — абарваў.. [Сокалава] Вачароў. — Жарты зараз недарэчы. Новікаў. Эх, недарэчы дзяжурства! Навокал ноч, насычаная падзеямі, а ты — як прывязаны. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неўпапа́д, прысл.

Недарэчы, не да месца.

Гаварыць н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазакасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

Закасаваць усё, многае.

П. недарэчы напісанае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

неуме́стно нареч. не да ме́сца; (некстати) недарэ́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невпопа́д нареч. неўпапа́д; (некстати) недарэ́чы; (не к месту) не да ме́сца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Непадчу́жду (ніпадчу́жду) ’недарэчы, кепска, не на карысць’ (Бяльк.). Няясна; незвычайная фанетыка (спалучэнне жд < *dj?) прымушае бачыць у аснове ст.-слав. чюѫдъ, гл. чужы, аднак пры гэтым цяжка вытлумачыць семантыку.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Недашмыгі ’не да смаку, неадпаведна жаданню, нораву’ (Нас.). Са спалучэння *не да шмыгі, параўн. да шмыгі ’да твару, падыходзіць’, параўн. укр. не‑до‑шмиги, не‑до‑чмиги ’не падыходзіць, недаладу, недарэчы’. Гл. шмыга.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)