недапі́ткі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. недапі́ткі
Р. недапі́ткаў
Д. недапі́ткам
В. недапі́ткі
Т. недапі́ткамі
М. недапі́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недапі́ткі, -каў ед. нет, разг. опи́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недапі́ткі, ‑каў; адз. няма.

Недапітыя астаткі чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

опи́вки разг. недапі́ткі, -каў ед. нет, спі́ткі, -каў ед. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)