недаме́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. недаме́р недаме́ры
Р. недаме́ру недаме́раў
Д. недаме́ру недаме́рам
В. недаме́р недаме́ры
Т. недаме́рам недаме́рамі
М. недаме́ры недаме́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недаме́р, -ру м. недоме́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недаме́р, ‑у, м.

Тое, што і недамерванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недоме́р недаме́р, -ру м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недаме́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. недаме́ру недаме́рым
2-я ас. недаме́рыш недаме́рыце
3-я ас. недаме́рыць недаме́раць
Прошлы час
м. недаме́рыў недаме́рылі
ж. недаме́рыла
н. недаме́рыла
Загадны лад
2-я ас. недаме́р недаме́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час недаме́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)