недаку́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недаку́раны |
недаку́раная |
недаку́ранае |
недаку́раныя |
| Р. |
недаку́ранага |
недаку́ранай недаку́ранае |
недаку́ранага |
недаку́раных |
| Д. |
недаку́ранаму |
недаку́ранай |
недаку́ранаму |
недаку́раным |
| В. |
недаку́раны (неадуш.) недаку́ранага (адуш.) |
недаку́раную |
недаку́ранае |
недаку́раныя (неадуш.) недаку́раных (адуш.) |
| Т. |
недаку́раным |
недаку́ранай недаку́ранаю |
недаку́раным |
недаку́ранымі |
| М. |
недаку́раным |
недаку́ранай |
недаку́раным |
недаку́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
недаку́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
недаку́раны |
недаку́раная |
недаку́ранае |
недаку́раныя |
| Р. |
недаку́ранага |
недаку́ранай недаку́ранае |
недаку́ранага |
недаку́раных |
| Д. |
недаку́ранаму |
недаку́ранай |
недаку́ранаму |
недаку́раным |
| В. |
недаку́раны (неадуш.) недаку́ранага (адуш.) |
недаку́раную |
недаку́ранае |
недаку́раныя (неадуш.) недаку́раных (адуш.) |
| Т. |
недаку́раным |
недаку́ранай недаку́ранаю |
недаку́раным |
недаку́ранымі |
| М. |
недаку́раным |
недаку́ранай |
недаку́раным |
недаку́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
недаку́раны недоку́ренный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
недаку́раны, ‑ая, ‑ае.
Скураны не да канца. Піліп Андрэевіч занерваваўся, сунуў у попельніцу недакураную папяросу, нахмурыўся. Краўчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недоку́ренный недаку́раны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)