недако́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. недако́с
Р. недако́су
Д. недако́су
В. недако́с
Т. недако́сам
М. недако́се

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недако́с, -су м., с.-х. недоко́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недако́с, ‑у, м.

Спец.

1. Меншая, чым меркавалася, колькасць скошанага.

2. Месца, якое засталося няскошаным.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недоко́с с.-х. недако́с, -су м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)