недажы́нкі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. недажы́нкі
Р. недажы́нак
Д. недажы́нкам
В. недажы́нкі
Т. недажы́нкамі
М. недажы́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недажы́нкі, ‑нак; адз. няма.

Месца на полі, якое засталося нязжатым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)