недадава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. недадава́нне
Р. недадава́ння
Д. недадава́нню
В. недадава́нне
Т. недадава́ннем
М. недадава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недадава́нне ср. (действие) недода́ча ж.; см. недадава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недадава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. недадаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недода́ча ж. недада́ча, -чы ж.; (действие — ещё) недадава́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)