недава́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. недава́жка
Р. недава́жкі
Д. недава́жцы
В. недава́жку
Т. недава́жкай
недава́жкаю
М. недава́жцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

недава́жка ж., см. недава́га

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недава́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.

Тая колькасць чаго‑н., якой не хапае да пэўнай вагі. Недаважка хлеба — 300 грамаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недове́сок м., разг. недава́жка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недове́с м. недава́жка, -кі ж.; (недовешивание) недава́жванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прове́с​I м., торг. (недостаточность в весе) недава́га, -гі ж., мн. нет; (недовес) недава́жка, -кі ж., мн. нет; (недовешивание) недава́жванне, -ння ср., мн. нет.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)