негодя́й няго́днік, -ка м.; пага́нец, -нца м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
няго́днік м., разг. негодя́й, подле́ц, мерза́вец, него́дник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
подле́ц падлю́га, -гі м.; (негодяй) няго́днік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
падлю́га м. и ж., разг., бран. подлю́га, негодя́й м., негодя́йка ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пага́нец, -нца м.
1. прост., бран. пога́нец, мерза́вец; негодя́й;
2. уст. нечести́вец
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Негадзя́й ’нягоднік, паганец’ (Ян.), негодзя́й ’няздольны да працы, ні да чаго не варты чалавек; гультай, нягоднік’, негодзя́йка ’няздатная да працы, няўмелая жанчына’ (ТС), неґаджа́й (ніґаджай) ’неахайны чалавек’ (Сцяц.), укр. негодя́й ’няварты, няздольны да дзеяння чалавек’, рус. негодя́й ’няздольны для справы чалавек; гультай’. Аддзеяслоўны назоўнік, параўн. не гадзіцца (негодзицьца, Нас.) ’быць непрыгодным’, негадзі́вы ’непрыгодны’ (Некр.), негадзя́вы, негадзя́шчы ’паганы; непрыдатны’ (Сл. ПЗБ), ’няздатны; непрывабны, непрыгодны; нядобры, паганы’ (Ян.), ’няздольны да працы, слабы’ (ТС), не́гадзь ’няздольны чалавек’ (Растарг.). Суфіксацыя, як у валача́й ’валацуга’ і пад. (гл. Сцяцко, Афікс. наз., 23, а таксама Львоў, РР, 1969, 4, 100–101). Гл. нягоднік.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ви́сельник уст.
1. (повешенный) паве́шаны, -нага м., ві́сельнік, -ка м., шы́бенік, -ка м.;
2. (негодяй) бран. шы́бенік, -ка м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)