невыла́зны, -ая, -ае.

1. Такі, па якім цяжка прайсці, з якога цяжка выбрацца; непраходны.

Невылазная гразь.

2. перан. Такі, ад якога цяжка, немагчыма вызваліцца.

Н. доўг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

невыла́зны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. невыла́зны невыла́зная невыла́знае невыла́зныя
Р. невыла́знага невыла́знай
невыла́знае		 невыла́знага невыла́зных
Д. невыла́знаму невыла́знай невыла́знаму невыла́зным
В. невыла́зны (неадуш.)
невыла́знага (адуш.)		 невыла́зную невыла́знае невыла́зныя (неадуш.)
невыла́зных (адуш.)
Т. невыла́зным невыла́знай
невыла́знаю		 невыла́зным невыла́знымі
М. невыла́зным невыла́знай невыла́зным невыла́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

невыла́зны невыла́зный, непрола́зный; безвы́лазный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невыла́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Такі, па якому цяжка прайсці, з якога цяжка выбрацца; непраходны. Невылазная гразь.

2. перан. Такі, ад якога цяжка, немагчыма вызваліцца. Невылазныя даўгі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

безвы́лазный бязвы́лазны, невыла́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

невыла́зный разг. невыла́зны, непрала́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)