небытие́ ср. нябы́т, -ту м.; небыццё, -цця́ ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
небыццё ср., филос. небытие́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нябы́т, -ту м. небытие́ ср.;
◊ адысці́ ў н. — ка́нуть в небытие́ (в ве́чность)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адысці́ сов.
1. в разн. знач. отойти́;
а. ў бок — отойти́ в сто́рону;
а. на два кіламе́тры ад го́рада — отойти́ на два киломе́тра от го́рода;
цягні́к адышо́ў у пяць гадзі́н — по́езд отошёл в пять часо́в;
а. на но́выя пазі́цыі — отойти́ на но́вые пози́ции;
ча́стка зямлі́ адышла́ пад калга́сны сад — часть земли́ отошла́ под колхо́зный сад;
нага́ аняме́ла і не мо́жа а. — нога́ онеме́ла и не мо́жет отойти́;
до́ўга хварэ́ў, але адышо́ў — до́лго боле́л, но отошёл;
дзве́ры адышлі́ на два сантыме́тры — две́ри отошли́ на́ два сантиме́тра;
2. разг. (прекратить надоедать) отста́ть;
адыдзі́ ад мяне́ — отста́нь от меня́;
◊ а. ў нябы́т — ка́нуть в небытие́ (в ве́чность);
сэ́рца адышло́ — се́рдце отошло́;
недалёка а. — недалеко́ уйти́;
а. ў міну́лае — отойти́ в про́шлое
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)