неасве́чаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неасве́чаны неасве́чаная неасве́чанае неасве́чаныя
Р. неасве́чанага неасве́чанай
неасве́чанае
неасве́чанага неасве́чаных
Д. неасве́чанаму неасве́чанай неасве́чанаму неасве́чаным
В. неасве́чаны (неадуш.)
неасве́чанага (адуш.)
неасве́чаную неасве́чанае неасве́чаныя (неадуш.)
неасве́чаных (адуш.)
Т. неасве́чаным неасве́чанай
неасве́чанаю
неасве́чаным неасве́чанымі
М. неасве́чаным неасве́чанай неасве́чаным неасве́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неасве́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неасве́чаны неасве́чаная неасве́чанае неасве́чаныя
Р. неасве́чанага неасве́чанай
неасве́чанае
неасве́чанага неасве́чаных
Д. неасве́чанаму неасве́чанай неасве́чанаму неасве́чаным
В. неасве́чаны (неадуш.)
неасве́чанага (адуш.)
неасве́чаную неасве́чанае неасве́чаныя (неадуш.)
неасве́чаных (адуш.)
Т. неасве́чаным неасве́чанай
неасве́чанаю
неасве́чаным неасве́чанымі
М. неасве́чаным неасве́чанай неасве́чаным неасве́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неасве́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. неасве́чаны неасве́чаная неасве́чанае неасве́чаныя
Р. неасве́чанага неасве́чанай
неасве́чанае
неасве́чанага неасве́чаных
Д. неасве́чанаму неасве́чанай неасве́чанаму неасве́чаным
В. неасве́чаны (неадуш.)
неасве́чанага (адуш.)
неасве́чаную неасве́чанае неасве́чаныя (неадуш.)
неасве́чаных (адуш.)
Т. неасве́чаным неасве́чанай
неасве́чанаю
неасве́чаным неасве́чанымі
М. неасве́чаным неасве́чанай неасве́чаным неасве́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

неасве́чаны непросвещённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неасве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які не мае асвятлення. Неасвечаны пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непросвещённый неасве́чаны; (необразованный) неадукава́ны; (некультурный) некульту́рны; (невежественный) цёмны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Няве́глас ’гарэза’ (браг., Мат. Гом.), невеглас ’пагібель, смерць’ (ТС). Укр. невіглас ’недасведчаны, неасвечаны; язычнік’, рус. невеглас ’тс’ узыходзяць да ст.-рус. невѣглас, неекго‑ лос, ст.-слав. невіглась ’тс’, якое Львоў (Этимология–1972, 103–106) лічыць маравізмам, параўн. таксама чэш. vehlas ’вядомасць; розум, асцярожнасць’, узнікшыя як пераклад ням. Weissager, Unweissager (Львоў, Этимология–1979, 62). Складанае слова, дзе першая частка ўяўляе форму з адмоўем 3 ас. адз. л. дзеяслова *vedeti ’знаць, ведаць’, параўн. макед. невегде ’невядома дзе, нідзе’, невекоʼі ’невядома хто, нехта’, невешто ’невядома што, немаведама што’ і г. д., а другая — назоўнік *glasъ ’голас’, тут у значэнні ’голас божы’, гл. Фасмер, 1, 283; Махэк₂, 681. Структурная паралель: ц.-слав. неявѣръ, славен. nejęveren C*ne‑ję‑věr‑, параўн. фразеалагічнае спалучэнне не имаць веры ’не верыць, не даваць веры’ (ТС, 1, 112). У тураўскай гаворцы слова запазычана з ц.-слав., хутчэй за ўсё вусным шляхам, пра што сведчаць змены ў семантыцы (табуізаванае ўжыванне: прыдзе той невеглас да скажаходзіі), магчыма, пад уплывам тураўск. загласіцца ’прапасці, згінуць’, параўн. брагін. згаласіцца ’абяссілець, доўга плачучы, галосячы’ (З нар. сл.). У такім выпадку на семантыку царкоўнаславянізма невеглас паўплывала народнае галасіць ’моцна плакаць’, параўн. рус. убиваться ’тс’. Малаверагодны ўплыў з боку літ. viglas ’жывы, рухавы’, з адмоўем было б ’нежывы’, нягледзечы на гістарычна засведчаныя кантакты з балтыйскім насельніцтвам на Тураўшчыне (яцвяжскія перасяленні і г. д.), аднак блізкасць значэння беларускага і літоўскага слоў прымушае браць яго пад увагу для вытлумачэння магчымых семантычных змен тураўскага слова. Да значэння ’гарэза’, параўн. недавярак ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)