неазнача́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неазнача́льны |
неазнача́льная |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя |
| Р. |
неазнача́льнага |
неазнача́льнай
неазнача́льнае |
неазнача́льнага |
неазнача́льных |
| Д. |
неазнача́льнаму |
неазнача́льнай |
неазнача́льнаму |
неазнача́льным |
| В. |
неазнача́льны (неадуш.)
неазнача́льнага (адуш.) |
неазнача́льную |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя (неадуш.)
неазнача́льных (адуш.) |
| Т. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай
неазнача́льнаю |
неазнача́льным |
неазнача́льнымі |
| М. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай |
неазнача́льным |
неазнача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неазнача́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
неазнача́льны |
неазнача́льная |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя |
| Р. |
неазнача́льнага |
неазнача́льнай
неазнача́льнае |
неазнача́льнага |
неазнача́льных |
| Д. |
неазнача́льнаму |
неазнача́льнай |
неазнача́льнаму |
неазнача́льным |
| В. |
неазнача́льны (неадуш.)
неазнача́льнага (адуш.) |
неазнача́льную |
неазнача́льнае |
неазнача́льныя (неадуш.)
неазнача́льных (адуш.) |
| Т. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай
неазнача́льнаю |
неазнача́льным |
неазнача́льнымі |
| М. |
неазнача́льным |
неазнача́льнай |
неазнача́льным |
неазнача́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
неазнача́льны, ‑ая, ‑ае.
У выразах: неазначальная форма дзеяслова гл. форма; неазначальныя займеннікі гл. займеннік.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
займе́ннік, ‑а, м.
Часціна мовы, да якой адносяцца словы, што ўказваюць на прадметы, якасці, колькасць і набываюць канкрэтныя значэнні ў залежнасці ад зместу гаворкі. Асабовыя займеннікі. Неазначальныя займеннікі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)